ZESTAW 4
- PODAJ ŹRÓDŁA I AUTORÓW NASTĘPUJĄCYCH CYTATÓW:
- „A ten pytał, jaki by każda z nich przynosiła pożytek, a potem, w miarę jak mu się słowa Teuta wydawały słuszne lub niesłuszne, jedno ganił, a drugie chwalił. O każdej sztuce miał Tamuz Teutowi wiele dobrego i wiele złego do powiedzenia, o czym długo byłoby opowiadać. Otóż kiedy doszli do liter, powiedział Teut do Tamuza: Królu, ta nauka uczyni Egipcjan mądrzejszymi i sprawniejszymi w pamiętaniu; wynalazek ten jest lekarstwem na pamięć i mądrość. A ten mu na to: Teucie, mistrzu najdoskonalszy, jeden potrafi płodzić to, co do sztuki należy, a drugi potrafi ocenić, na co się to może przydać i w czym zaszkodzić tym, którzy się zechcą daną sztuką posługiwać. Tak też i teraz: Ty jesteś ojcem liter; zatem przez dobre serce dla nich przypisałeś im wartość wprost przeciwną tej, którą one posiadają naprawdę. Ten wynalazek niepamięć w duszach ludzkich posieje, bo człowiek, który się tego wyuczy, przestanie ćwiczyć pamięć; zaufa pismu i będzie sobie przypominał wszystko z zewnątrz, a nie z własnego wnętrza, z siebie samego. Więc to nie jest lekarstwo na pamięć, tylko środek na przypominanie sobie. Uczniom swoim dasz tylko pozór mądrości, a nie mądrość prawdziwą. Posiędą bowiem wielkie oczytanie bez nauki i będzie się im zdawało, że wiele umieją, a po większej części nie będą umieli nic i tylko obcować z nimi będzie trudno; to będą mędrcy z pozoru, a nie ludzie mądrzy naprawdę.”
- „Młodzieniec przestąpił próg ciemnej sionki, przedzielonej przepierzeniem, za którym mieściła się maleńka kuchnia. Stara stała przed nim w milczeniu i patrzała na niego pytająco. Była to drobniutka, sucha starowinka, w wieku jakich sześćdziesięciu lat, z ostrymi, złymi oczkami, z malutkim spiczastym nosem, bez chustki na głowie. Płowe, ledwie siwizną przyprószone włosy były tłusto nasmarowane olejem. Cienka i długa szyja, podobna do kurzej nogi, była omotana jakimiś flanelowymi gałgankami, a z ramion, mimo upału, zwisała zniszczona i pożółkła salopka na futrze. Staruszka raz po raz kaszlała i postękiwała. Widocznie młodzieniec spojrzał na nią jakoś osobliwie, bo i w jej oczach mignęła naraz uprzednia nieufność.”
- „O nieszczęśliwsi ludzie! Ziemio żałośliwa!
O wszystkich śmiertelników kompania straszliwa!
Niepotrzebnych boleści wieczne odnawianie!
Niech tu choć jeden z mędrców zbłąkanych przystanie;
A wy, filozofowie, którzy twierdzić śmiecie,
Że „dobre jest cokolwiek się zdarzy na świecie”,
Chodźcie śpiesznie oglądać te kupy popiołu,
Te kobiety i dzieci leżące pospołu(…)” - „Jeżeli wybierasz się w podróż niech będzie to podróż długa
wędrowanie pozornie bez celu błądzenie po omacku
żebyś nie tylko oczami ale także dotykiem poznał szorstkość ziemi
i abyś całą skórą zmierzył się ze światem” - „- Nędzna mamono! – powiedziałem na głos. – Cóż mi z ciebie przyjdzie tutaj! Nawet tyle nie jesteś warta, bym się miał schylić po ciebie. Pierwszy lepszy nóż większą ma dla mnie wartość od tego całego bogactwa. Zostań tu sobie i idź na dno morskie, nie jesteś warta ratunku.
Mimo to po namyśle wziąłem te pieniądze z sobą, zawinąwszy je w kawał płótna żaglowego.” - „Naród ginie, dlaczego? Aby wieszcz narodu miał treść do poematu.”
- „A ten pytał, jaki by każda z nich przynosiła pożytek, a potem, w miarę jak mu się słowa Teuta wydawały słuszne lub niesłuszne, jedno ganił, a drugie chwalił. O każdej sztuce miał Tamuz Teutowi wiele dobrego i wiele złego do powiedzenia, o czym długo byłoby opowiadać. Otóż kiedy doszli do liter, powiedział Teut do Tamuza: Królu, ta nauka uczyni Egipcjan mądrzejszymi i sprawniejszymi w pamiętaniu; wynalazek ten jest lekarstwem na pamięć i mądrość. A ten mu na to: Teucie, mistrzu najdoskonalszy, jeden potrafi płodzić to, co do sztuki należy, a drugi potrafi ocenić, na co się to może przydać i w czym zaszkodzić tym, którzy się zechcą daną sztuką posługiwać. Tak też i teraz: Ty jesteś ojcem liter; zatem przez dobre serce dla nich przypisałeś im wartość wprost przeciwną tej, którą one posiadają naprawdę. Ten wynalazek niepamięć w duszach ludzkich posieje, bo człowiek, który się tego wyuczy, przestanie ćwiczyć pamięć; zaufa pismu i będzie sobie przypominał wszystko z zewnątrz, a nie z własnego wnętrza, z siebie samego. Więc to nie jest lekarstwo na pamięć, tylko środek na przypominanie sobie. Uczniom swoim dasz tylko pozór mądrości, a nie mądrość prawdziwą. Posiędą bowiem wielkie oczytanie bez nauki i będzie się im zdawało, że wiele umieją, a po większej części nie będą umieli nic i tylko obcować z nimi będzie trudno; to będą mędrcy z pozoru, a nie ludzie mądrzy naprawdę.”
- PODAJ AUTORÓW I POLSKIE TŁUMACZENIA CYTATÓW:
- „Coelum, non animum mutant, qui trans mare currunt.”
- „Iuris praecepta haec sunt: honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere.”
- „Diem perdidi.”
- W 1992 ROKU ROGER WATERS WYDAŁ ALBUM AMUSED TO DEATH. JAKA KSIĄŻKA BYŁA JEGO INSPIRACJĄ? PODAJ JEJ PEŁNY TYTUŁ, AUTORA ORAZ ROK WYDANIA.
PODPISANE IMIENIEM, NAZWISKIEM I KLASĄ ODPOWIEDZI PROSZĘ PRZESYŁAĆ NA ADRES MAILOWY Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. 10 LUTEGO 2017r. OD GODZINY 19.00.
UWAGA!!! MAILE WYSŁANE WCZEŚNIEJ NIE BĘDĄ OCENIANE!
Odpowiedzi:
- PODAJ ŹRÓDŁA I AUTORÓW NASTĘPUJĄCYCH CYTATÓW:
- „A ten pytał, jaki by każda z nich przynosiła pożytek, a potem, w miarę jak mu się słowa Teuta wydawały słuszne lub niesłuszne, jedno ganił, a drugie chwalił. O każdej sztuce miał Tamuz Teutowi wiele dobrego i wiele złego do powiedzenia, o czym długo byłoby opowiadać. Otóż kiedy doszli do liter, powiedział Teut do Tamuza: Królu, ta nauka uczyni Egipcjan mądrzejszymi i sprawniejszymi w pamiętaniu; wynalazek ten jest lekarstwem na pamięć i mądrość. A ten mu na to: Teucie, mistrzu najdoskonalszy, jeden potrafi płodzić to, co do sztuki należy, a drugi potrafi ocenić, na co się to może przydać i w czym zaszkodzić tym, którzy się zechcą daną sztuką posługiwać. Tak też i teraz: Ty jesteś ojcem liter; zatem przez dobre serce dla nich przypisałeś im wartość wprost przeciwną tej, którą one posiadają naprawdę. Ten wynalazek niepamięć w duszach ludzkich posieje, bo człowiek, który się tego wyuczy, przestanie ćwiczyć pamięć; zaufa pismu i będzie sobie przypominał wszystko z zewnątrz, a nie z własnego wnętrza, z siebie samego. Więc to nie jest lekarstwo na pamięć, tylko środek na przypominanie sobie. Uczniom swoim dasz tylko pozór mądrości, a nie mądrość prawdziwą. Posiędą bowiem wielkie oczytanie bez nauki i będzie się im zdawało, że wiele umieją, a po większej części nie będą umieli nic i tylko obcować z nimi będzie trudno; to będą mędrcy z pozoru, a nie ludzie mądrzy naprawdę.” – Platon „Dialogi – Fajdros”
- „Młodzieniec przestąpił próg ciemnej sionki, przedzielonej przepierzeniem, za którym mieściła się maleńka kuchnia. Stara stała przed nim w milczeniu i patrzała na niego pytająco. Była to drobniutka, sucha starowinka, w wieku jakich sześćdziesięciu lat, z ostrymi, złymi oczkami, z malutkim spiczastym nosem, bez chustki na głowie. Płowe, ledwie siwizną przyprószone włosy były tłusto nasmarowane olejem. Cienka i długa szyja, podobna do kurzej nogi, była omotana jakimiś flanelowymi gałgankami, a z ramion, mimo upału, zwisała zniszczona i pożółkła salopka na futrze. Staruszka raz po raz kaszlała i postękiwała. Widocznie młodzieniec spojrzał na nią jakoś osobliwie, bo i w jej oczach mignęła naraz uprzednia nieufność.” – Fiodor Dostojewski „Zbrodnia i kara”
- „O nieszczęśliwsi ludzie! Ziemio żałośliwa!
O wszystkich śmiertelników kompania straszliwa!
Niepotrzebnych boleści wieczne odnawianie!
Niech tu choć jeden z mędrców zbłąkanych przystanie;
A wy, filozofowie, którzy twierdzić śmiecie,
Że „dobre jest cokolwiek się zdarzy na świecie”,
Chodźcie śpiesznie oglądać te kupy popiołu,
Te kobiety i dzieci leżące pospołu(…)” - Wolter (Voltaire, właśc. François-Marie Arouet) „Poemat o zagładzie Lizbony” (napisał go po trzęsieniu ziemi 1 listopada 1755 roku) - „Jeżeli wybierasz się w podróż niech będzie to podróż długa
wędrowanie pozornie bez celu błądzenie po omacku
żebyś nie tylko oczami ale także dotykiem poznał szorstkość ziemi
i abyś całą skórą zmierzył się ze światem” – Zbigniew Herbert „Podróż” - „- Nędzna mamono! – powiedziałem na głos. – Cóż mi z ciebie przyjdzie tutaj! Nawet tyle nie jesteś warta, bym się miał schylić po ciebie. Pierwszy lepszy nóż większą ma dla mnie wartość od tego całego bogactwa. Zostań tu sobie i idź na dno morskie, nie jesteś warta ratunku. Mimo to po namyśle wziąłem te pieniądze z sobą, zawinąwszy je w kawał płótna żaglowego.” – Daniel Defoe „Przypadki Robinsona Cruzoe”
- „Naród ginie, dlaczego? Aby wieszcz narodu miał treść do poematu.” – Juliusz Słowacki „Kordian”
- PODAJ AUTORÓW I POLSKIE TŁUMACZENIA CYTATÓW:
- „Coelum, non animum mutant, qui trans mare currunt.” – „Niebo, a nie duszę zmieniają ci, co żeglują po morzach” – Horacy Listy
- „Iuris praecepta haec sunt: honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere.” – „Nakazy prawa są te: uczciwie żyć, nie szkodzić drugiemu, oddawać każdemu to, co mu się należy.” – Ulpian z Tyru / Ulpian Domicjusz
- „Diem perdidi.” – „Straciłem dzień” - słowa cesarza Tytusa, który uświadomił sobie, że w tym dniu nie spełnił dobrego uczynku (Swetoniusz Boski Tytus, Żywoty Cezarów)
- W 1992 ROKU ROGER WATERS WYDAŁ ALBUM AMUSED TO DEATH. JAKA KSIĄŻKA BYŁA JEGO INSPIRACJĄ? PODAJ JEJ PEŁNY TYTUŁ, AUTORA ORAZ ROK WYDANIA. – Tytuł zainspirowany został książką Neila Postmana „Amusing Ourselves to Death. Public Discourse in the Age of Show Business" wydanej w 1985 roku. Polski tytuł "Zabawić się na śmierć. Dyskurs publiczny w epoce show-businessu"