Zestaw 6

1. PODAJ ŹRÓDŁA I AUTORÓW NASTĘPUJĄCYCH CYTATÓW:
   1. „Spotykał ją wówczas w tym samym miejscu codziennie. Szła szybko na Krakowskie Przedmieście, wsiadała do tramwaju i jechała na Pragę. Nie miała więcej nad siedemnaście lat, a wyglądała jak stare pannisko, w baszłyku zarzuconym niedbale na futrzaną czapkę, w kaloszach za dużych trochę na jej małe nogi, w niezgrabnej i niemodniej salopce. Niosła zawsze pod pachą jakieś kajety, arkusze zapisane, książki, mapy (…). Spotyka ją teraz oto w tym zapadłym kącie, w tej wsi ukrytej w lasach, zamieszkanej przez chłopów samych, gdzie nie ma dworu, nie ma żadnego ducha… Sama tu żyła w tej puszczy. Teraz umiera … zapomniana…”.
   2. „Wtem z góry zagrzmiał straszliwy głos męża.
      Ku niemu wszystkich ponoszą się oczy:
      Stoi na koniu, a jako rozwiodła
      Szeroko cienie sterczących warkoczy
      Na śnieżnej górze wybujała jodła,
      Tak go szeroki płaszcz dokoła mroczy,
      Czarny płaszcz, czarny koń i hełm, i godła.
      Trzykroć zawołał, zleciał na kształt gromu,
      Nie wiedzieć za kim, albo przeciw komu.”
   3. „Szkapę kochaliśmy niezmiernie. Jak tylko pamiętam, na świecie zawsze był ojciec, matka i szkapa. Felka potem dopiero bociany przyniosły. Piotrusia takoż, ale szkapa należała do rzędu tych istot, które są zawsze.”
   4. „Czułem, że umysł odmawia mi posłuszeństwa na widok strasznego zjawiska, które wyskoczyło z mgły. Był to pies – pies czarny jak węgiel, olbrzymi – taki, jakiego dotąd nie widziały oczy żadnego śmiertelnika. Z jego otwartej paszczy buchał ogień, ślepia żarzyły się jak węgle, a po całym ciele pełzały migotliwe płomyki. Nigdy nawet w majaczeniach chorego umysłu nie mogło powstać nic równie dzikiego, przerażającego, szatańskiego, jak ten czarny potwór, który wypadł na nas z tumanów mgły.”
   5. „Jeśli to, co się ma stać, stać się musi,
      Niechby przynajmniej stało się niezwłocznie.
      Gdyby ten straszny cios mógł przeciąć wszelkie
      Dalsze następstwa, gdyby ten czyn mógł być
      Sam w sobie wszystkim i końcem wszystkiego
      Tylko tu, na tej doczesnej mieliźnie,
      O przyszłe życie bym nie stał.”
   6. „Nazajutrz bardzo wcześnie, bo jeszcze przed świtem, obudzono Aloszę. Starzec już nie spał i chociaż czuł się bardzo słaby, chciał przenieść się z łóżka na fotel. Był zupełnie przytomny. Twarz jego mimo wielkiego wycieńczenia była pogodna, prawie radosna, a spojrzenie wesołe, pełne dobroci, pociągające. „Może nie przeżyję nadchodzącego dnia” – rzekł do Aloszy. Później zapragnął natychmiast się wyspowiadać i komunikować. Spowiednikiem jego był jak zawsze ojciec Paisij”.
2. WYJAŚNIJ POCHODZENIE ORAZ PODAJ POLSKIE TŁUMACZENIA CYTATÓW: „Divide et impera!”
   „Ecce homo!”
   „Faber est quisque suae fortunae”
   
3. ZESPÓŁ KULT W REFERENIE SWOJEJ PIOSENKI ZATYTUŁOWANEJ „BARANEK” NAWIĄZUJE DO SŁÓW POCHODZĄCYCH ZE ZNANEGO UTWORU LITERACKIEGO. PODAJ TYTUŁ I AUTORA TEGO UTWORU .
   
   

PODPISANE IMIENIEM, NAZWISKIEM I KLASĄ ODPOWIEDZI PROSZĘ PRZESYŁAĆ NA ADRES MAILOWY Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. 7 KWIETNIA 2017r. OD GODZINY 19.00. UWAGA!!! MAILE WYSŁANE WCZEŚNIEJ NIE BĘDĄ OCENIANE!